Ölüm... Şiiri - Recep Tuna

Güneşi olmayan bir dünyada,
Ay ışığı ile avuttuk ağlayan düşlerimizi.
Çıkaramadık bir türlü,
Ayın gölgesinde gizlenen hale'yi.
Dönüp bakamadık yanlış cümlelerle yıkılmış anılara.
Korktuk,
Çünkü kaybedişin öyküsünü bıraktık arkamızda.
We yeni dunyalar kurmaya kalktık,
Yoldaş bulamadık,
Sonuç yine yalnızlık!
Yine bir isyan burukluğu içinde ağladık.
Küfrettik gölgesinin büyüklüğüne aldanan insancıklara!
Gitarlarımızın tellerine söktük önce,
Darağacımızın ipi yoktu çünkü.
Kimse sormadı son isteğin ne diye,
Çok da önemi yoktu zaten,
Giderken ölüme...