Ölüm Şiiri - Barlas Kaan Yolcu

Ölüm iki hece dört harf
Ve bir kurşundan ibarettir kardeşim
Eşi benzeri olmayan bir hızla gerçekleşir
Bir gece yarısı süt katılmış kahvemi yudumlarken
Öldürebilirim kendimi, aniden
Aniden yapılmış bir ölüm
Planlanan kadar acıtır mı bilemem?

Doğru ya hiç ölmedim ben
Bütün o acı günler, sancılar ölüm değildi
Ölürüm belki bir yaşamak içinde
Gözlerin gözlerime değdiğinden

Özlemek ve ölmek arasında iki harf vardır
Bence fark yoktur arasında
Ben özlüyorken eski günlerimi ve seni
Bir tütün sarılı durur dudaklarım arasında

Bir ölüm var peşimde bırakmıyor
Ananem, babannem, dedem…
Ve şimdi
Beni istiyor

Bir ölmek beğenirim elbet kendime
Kendim için en kolayını seçeceğim
Lakin sen ve ailem için en zorunu seçip
Dünyaya veda edeceğim

Dünyaya veda edeceğim
Belki bir kadere karşın
Ve veda edeceğim
Benimle gömülecek
Yüreğimdeki aşkın