Ölüm Şiiri - Sevgi Cengiz

Aynı acıları yaşamıyoruz hiçbirimiz
İncir çekirdeğini doldurmayacak bir şeye üzülmüşüm
Ya ne fark eder, üzülmüşüm işte
Bedensel acılar da bazen insanın ruhunu esir alabiliyor
Ölümü düşünürken, yaşam gençleşir mi
Acıya kalplerinde sevgiden çok yer veren insanlar
Nasıl mutlu bir hayat sürer
Ölümü düşünmek güzeldir
Acılarla kıvrandığın an, ölüm güzeldir
Bir yaşam insanın içinde son bulmuşsa eğer
O en büyük ölümdür
Ölmek, sadece kalbinden vurulmuş insan değildir
İki söz de öldürür insanı
Yaşarken ölümü düşlemek de öldürür insanı
Ölürken tutunacak bir dal olmaması daha çok öldürür insanı
Bir gün elbet, her şeyden soyutlanır, ölür insan
Peki ben daha ne kadar acı çekeceğim
Şimdi hangi çıkmaz yolu yürüyeceğim
Bilmem
Bilmek de istemem zaten
Ben bu şiirleri hep gözlerim dolu mu yazacağım
Ben böyle
Daha ne kadar yaşayacağım?