Ölüm Şiiri - İbrahim Kaçıran

ÖLÜM
Ezanla katıldım ben size,
Geceler sığmazdı çocuksu düşlerime.
Kendimi aradım kuşların kanadında,
Zaman kurşun gibi geldi üstüme.

Bu yabancı kentin sokaklarında,
Kimim kimsem yoktu hayallerimden başka,
Bir yarım karanlıkta, diğer yarım uçurumda,
Pulsuz mektup gibi dolaştım sokaklarda.

Ömrün nasıl geçti diye sormayın!
Uçurtmalarım hiç olmadı benim,
Belki eski bir bisikletim birde kitaplarım,
Yani çok olmadı sevinçlerim.

Bilseydim ömrün nehir gibi aktığını,
Bir daha önümden geçmeyeceğini,
Ayni suya bir daha dokunamayacağımı,
Ertelemezdim özlemlerimi, sevinçlerimi.

Bilseydim bu kadar çabuk geçeceğini,
Özel günlere saklamazdım en güzel giysilerimi.
İhmal etmezdim dostlarımı sevdiklerimi.
Dolu dolu yaşardım bütün günlerimi.

Artık en ucundayım yaşamın bence,
Ağlamasın sevdiklerim vakit tamam olunca.
Bu hemzeminden herkes geçmek zorunda.
Yine de doğmak kadar ölümde güzeldir.
Bir gün ezanla veda edeceğim ben size.

İbrahim Kaçıran 2008