Adaletin faal manifestosudur,
Kaçamaz kimse ondan,
Genç, yaşlı, fakir, zengin,
Güzel ya da çirkin...
Kağıt on saniye, kömür ise saatlerce yanar,
Fakat sonunda ikisi de kül olur,
İkisinin de yanma gücü ebediyen yok olur...
Ölüm kırar bütün prangaları,
Özgürleştirir ruhunu,
Deliliğin eşiğinden alır seni,
Ve gösterir yolunu...
O halde üzülme artık sen de,
Gidenler için elinden,
Her gün hatırla ölümü,
Yeniden ve yeniden...
Kayıt Tarihi : 16.9.2022 16:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!