Ölüm Şiiri - Kamal Ataman

Anlamsız,
Her şey bana.
Sarhoşluğa sığınan biriyim.
Mehtap gece çıkmaz artık
Gün ışığında kaybolup gideceğim.
Bensiz dünya daha güzel olacak
Bensiz bu hayat daha neşeli,
Şehirlerin en köşe bucak yerinde dahi Söylemeyecekler ismimi.

Gümüşten bir tepsi gibi
Özüm çelik kadar sert ve derin.
Bırakıp kabadayılığı
Bir kız çocuğuna seriliverir.
Onu dünyası yapar
Benliğim böyle saf ve aptaldır.
O döndükçe döner, döndükçe döner.
Böylece de kendi ölümünü
Kendi elinden eyler.