Ölüm Şiiri - Ferdi Göral

Adem, bir şeyden her şeyi öğrenir
Ölüm kalbin derinliklerindeyse közlenir
Kimse bilmez o kalpte gizlenir
Ölüm ölmez insanla sözlenir

Can canansız oturmuş tek başına
Her zaman baktığı gök bile ağlıyor
O siyah, o parlak, o düz saçına
Taktığı taç bile düşün ağlıyor

Öptüm yanağından geri öpmedi
Gözlerim doldu ama yaş dökmedi
İçimden diyiyorum bırakıp gitmedi
Seven için sevdiği ölür mü hiç