Ölüm Şiiri - Görçek Öndil

Kara bir hüzün bulutu çökerken kente,yalnızlık yüreğime nüksetmişcesine sararıp soldum.
Nedendir bu hüzün,nedendir bu keder? Bilmem,belkide yağacak yağmurun habercisiydi toprak.
Gitme vakti mi geldi neden bu kadar ağırlaştım? yer neden bu kadar çekiyor beni?toprak neden bütün ihtişamıyla gülümsüyordu bana?
Yoksa..yoksa kanatlanma vakti mi gelmişti dar'u dünyadan semaya,uçmak istememin sebebi bundan mıydı.
Oysa ne çok şey biriktirdik şu fani dünyada,ölümün bu kadar ani olduğunu bilmeden.