Ölüm Şiiri - Bahar Gökkaya

Uzaktan bakıp öylece dur orada,
Sana diyemedikleri mi suskunluğumda anla.
Bir adım gelsen halim yaman,
Başını alıp gitsen gönül darmaduman..
Zincirleri kırmaya gücüm yetmiyor, 
Kasvetli düşünceler sona ermiyor. Mukadderdir ölüm zavallı ömrümde,
"BIZ" diye bir şey olmayacaktı kaderde..

Varlığın gecemde bir ay tutulması,
Karanlık göğüme ziya parıltısı..
Yokluğun kabuslarla cebelleşmek,
Huzurlu bir nefes için debelenmek.
Şu yüreğimin kırk kilidini kırandın,
Anahtarını hırçın denizlere salandın.
Duyma diye, hep uzaklardan seslendim,
Ben bu hayat yolunda artık elendim..
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
        ❄❄❄❄❄❄
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
Ümit vermedim gözlerinin şavkına,
Ahvalimizde bulduk onlarca mâna..
Herkes konuştu, biz sustuk bu döngüde,
Durdu zaman, nefesin nefesime deyince..
Bazen fırtınaya kapıldık, taştı deryâlar,
Bazen savrulduk, aramızda taş duvar..
Affet beni, sevemedim hak ettiğin gibi !
Içim kıyamet, dışım dünya harbi...!

Aşk-ı Vuslat Savaşı'nda komutansız kaldım,
Kendime emir verdim, hazırola duramadım. Derya benim katremdir, zerreler ummân bana,
Bir matemdir bu, son haykırışım sana.. Sevgililer sevgilisi söz veriyor kavuşamayanlara,
"Kişi sevdiği ile beraberdir" bunu hiç unutma..
Son nefesimi verdiğim de, kuşlar kanat çırpacak,
Sevdamız prangalardan ebedi kurtulacak.. Derdimi kimselere diyemedim, sana bile, Sen bana bal uzattın, ben koştum zehire.. Gözlerimin karasında gizledim sırrımı, Kalemimden çıkardım her gece hıncımı..

Uzaktan bakıp öylece dur orada,
Sana diyemedikleri mi suskunluğumda anla..
Duyma diye, hep uzaklardan seslendim, Ben vefâ yolunda "Aşk" ile elendim..