Ölüm Şiiri - Dilek Yüksek

Ölüm
Ne hoşsun
Herşeyin sonu
Yaşamanın sonu
Aşkların sonu
Sessizliğe ilk adım
Sensizliğe ilk kapı
Tenin yıkılışı
Üzerine atılmış ilk toprak
İlk gece
Düğün gibi bir gece
Yaşananların gözden geçişi
Kimi zaman hüzün
Kimi zaman gülümseme
İlk unutuluş
İlk yok oluş
Ya da ilk varoluş
Kıyamet gibi bir gece
İlk ağlamalar
İlk okunuşlar
Şiir gibi anlamı derin
Kimsesizliğe ilk adım
İlk terkediliş değil
Defalarca tekrar edilmiş
Defalarca rolü olmuş terkedilişler
İlk uzaklaşmalar
İnsanlarda ilk sinsi gülümseme
İlk kurtuluşları
İlk nefes alışları
İlk kaybedişleri değil
Öznesi kaybolmuş tüm cümleler gibi
Arkadan bırakılan yalancı gülümsemeli resimler
İnsanların senin arkandan ilk iyiliklerinin konuşması
Zaman geçtikçe belki de kötü yönlerine dalışları
Konuşmalar
Konuşmalar
Konuşmalar
Kişiliğe göre arkandan konuşulacak konular
Zamana bırakılmışlıklar
Yaşanmamışlıklar
Yaşamaya korktuklarımız
Hepsi şimdi geride
Neredeler
Yoklar yanındayım diyen insanların gidişleri
İlk gariplik
Baharların kışa döndüğü gece
Ya veremeyişim
Ya yapamayışım
Gözden ilk düşüşler
İlk rencide oluşlar
Hesabın çetin olduğu gece
Kaçışın olmadığı
Yalanın adının dahi geçmediği yer
İlk siniş
Hayatın sonu ve ilk gece yaşanacaklar
Yapamam bunu
Deyişler
Ben yapmadım diyemeyişler
Sessizliğe bürünüşler
Orada ne yaşadıklarını anlatamayışımız
Ve bizim için bir ömrün sonu
Ve sevdiklerimiz için yeni bir hayat....