Paslanan kalbimi
Put sanma
Aşk yolunda görmüşler
Günahlarıma bağlıyordum
En ağır zincirlerde
Artık çüruye dursun
Ruhum nasilsa dolaşıyor mescitlerde
Tozlanan bir derviş cübbesinide
Bir beyaz nokta
Basimı döndürüyor ufuklarda
Cami avlusuna dalmışken gözlerim
Dokunuyor bakışlarım bir bir
Işığı üşüten bu odada
Tek tek yıkanan parmaklarıma
Rüzgar bırakın açsın pencereleri
Artik üşümüyorum
Geçsede ömrüm yanılmışlık durağından
Eksik kalsada zaman bu dünyada
Ben beni bekleyen sonsuzluk baharina gidiyorum
Kabirde bir damla su düsüyor kulağıma
Toprağın kalbinde uyuyan fakir
Serinlesin şimdi bu ilahi yağmurda
Kayıt Tarihi : 19.8.2021 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Çapar Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/19/olum-1586.jpg)
Ağlama duvarının önüne Yahudiler gider kardeşim. Bir mü'min hiç bir şekilde gayr-i müslimlere benzememeli vesselam!
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)