Ölüm Şiiri - Kenan Çarboğa

Korkaklar uzun yaşar er olanlar er ölür
Yiğit dârda sözünü sakınmadan der, ölür

İkbâlini düşünmez istiklâl dileyenler
İt tasmada geberir, bozkurt soyu hür ölür

Hakkı haykıran diller titretir mavi göğü
Avazını duymazsa kara yağız yer ölür

Kişioğlu acunda bir nefeslik konuktur
Şerefini kaybeden şeytanlaşır, şer ölür

Herkeste başka yaşar ölüm denilen nesne
Namert her gün ölürken yiğit bir sefer ölür