Ölüm Şiiri - Rabia Barış 2

ÖLÜM

“Her canlı ölümü tadacaktır” ayeti kerime.
Ölmek! Tek kelimeyle teslimiyettir.

Ölüm! Mevlana'nın dediği gibi, Müslümanın düğünüdür.

Bu dünya insanoğluna, verilen ömür mühletinin son bulduğu, ana kadar, güzelliklerle donatılmış koca bir handır. Bir bakıma köprüdür. Bu dünyaya gelen bir kapıdan girer, diğer kapıdan çıkar adına ölüm derler. Dünya beşikten mezara bir geçittir hatta koca bir köprü. Ölüm! Diğer adıyla günü belli olmayan son bize görünen taraf sonun başıdır.

KALAN VAR MI?

Bir gün olur düşer yaprak,
Aç kurt gibi yutar toprak,
Anan, baban nerde bir bak,
Kalan var mı bu âlemde?

Konuşan dillerin susar,
Ömür sırra kadem basar,
Ruhunu göklere asar,
Kalan var mı bu âlemde?

Günler geçer üçer beşer,
Yıldızın eline düşer,
Azrail ak bağrın deşer,
Kalan var mı bu âlemde?

Sela coşar minareden,
Alıp götürürler evden,
Can ayrılır gül bedenden,
Kalan var mı bu âlemde?

Binersin tahta tabuta,
Sararlar beyaz kaputa,
Götürürler tuta tuta,
Kalan var mı bu âlemde?

Rabia BARIŞ