Ölüm Şiiri - Yigit Topal

Kimsesizim artık
Sen yoksun, ben yokum.
Kokunu içime çekecek akciğerim yok
Buz tutmuş ellerini ısıtacak ellerim yok
Şarkı besteleyen sesini işitecek kulaklarım yok
Gözlerini gördüğümde kör olmak isteyecek gözlerim
yok
Seni unutabilecek bir kalbim yok şimdi...

Ücra köşe banklarda ağladığımız,
Balkonlarda bir demlik sohbetle sabahladığımız,
Sahillerde koyu mavilikle sarıldığımız,
Çıkmaz sokaklarda öpüştüğümüz zamanlar yok şimdi...

Vesikalığına şiirlerimi okuyacak nefesim yok
Sana armağan ettiğim mısralarım yok
Rüyalarımda seni görebilmenin heyecanı yok
Geleceğe umutla bakmanın anlamı yok
Üzüntülere çektiğimiz bir çizgimiz yok
Deniz kenarında uyanacağımız sabahımız yok
Seni kaybedebilecek olmaya korkum yok
Biz olmaya yetecek dermanım yok
Meltemli günün sabahına uyanacak gücüm yok şimdi...

Saat 22.22
Sen yoksun artık
Ben yokum.
Üzerimizi örten ince bir toprak
Üşümeyelim diye sadece.