Ölüm Şiiri - Hüseyin Baki Saygılı Dem

Bütün cümlelerin sustuğu o yerde
Çare olarak gelmez misin bu derde
Boğarken benliğimi dünya denen zulüm
Nisan ayımda yağmur gibi gel ölüm

Sitemim sanadır duy artık beni
Kalleş dünyanın çoktur gideni geleni
Seni bekliyorum işte yüzümde tebessüm
Fırtınama deniz feneri gibi gel ölüm

Hazanı yaşarım ömrümün baharında
Umutlarım intizar intiharında
Gel artık ruhuma bitsin bu bölüm
Hasretime vuslat gibi gel ölüm

Hoyratça savrulurken ben dünyada
İffet çoktan gitti diyardan hayada
Ar namus fani alemde kötürüm
Prangalarıma özgürlük gibi gel ölüm

Gelde gideyim artık tek gerçeğe
Kavuşayım kabrimde açan çiçeğe
Senden başka bulamam bir çözüm
Rotasız gemime pusula gibi gel ölüm

Sonbahar yaprakları gibi dökülürken insaniyet
Korkutur beni bir canavar gibi medeniyet
SAYGILI söyleyemez senden gayrı bir hüküm
Kötüler için cehennem gibi gel ölüm...