Kar şekilden sekile girerken
Avcumun içinde usul usul erirken
Güz bitip kış yeniden başlarken
Soğuk olan demir değil kalbimdir
Aşkı mevsimlere göre yaşasam da
En güzeli her daim sonbaharda
Bakarken sararmış yapraklara
Ruhum bedenimde değildir
Kıvılcım çakar içimdeki mutsuzluğa
Kavuşur muyum acaba ilkbahara
Tek tük kalan yaprakların sonuna
Bakarken ağlayan gözlerimdir
Bir düğüm yapışır boğazıma
Tomurcuk olurum belki toprakta
Ölüm yaşam savaşı arasında
Artık bedenim bende değildir
Kayıt Tarihi : 22.6.2019 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/22/olum-1483.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!