Ölüm Şiiri - Oğuzhan Okumuş

Bazen anıların bıçak gibi keser nutkunu,
dilin ucuna gelenleri dile getiremezsin,
dile gelmeyen göze gelir ki gözler dolar,
bir zaman dolu gözlerini tasirsin omuzlarında, gün gelir onlarda dayanamaz hale gelir,
o gün yanaklarından akar bütün yük tüm sıcaklığı ile boynuna,
hissedersin bilirsin ki anıların yüreğinden başka hiç bir yerde hayat bulamayacaktır,
artik sol yanında var hayatında yoktur,
ömrünce taşıyacağın bir boşluğun varlığı yer etmiştir kalbine,
artık düsmek kalkmak nafile boşluk orada iken senin nerede olduğunun bir önemi yoktur,
senin varlığını görenler bu yokluğu bilirler,
bilirler ki bu gitmelerin dönüşü yoktur,
yokluğun varlığı ile bir gün sende bir anı içerisinde varken yok olur gidersin sessizce, güllerin çimenlerin üzerinde bittiği ve hep sevilenlerin gittiği o diyarı bakiye.