Ölüm Şiiri - Fahri Bulut

ÖLÜM
Ölüm insanoğlunu, her yaşta gelir bulur,
İyilerden hoş seda, kötüden nefret kalır,
Eceli erenleri, Azrail gelir alır,
Her an ölümden korkup, mutsuz yaşamak neye?

Yaşam sersefil ise, bence ölüm kurtuluş,
Tokat yemişe döner, her kötü söz ters vuruş,
Gidenler geri dönmez, belki muştuya varış,
Her an ölümden korkup, hadsiz yaşamak neye?

Genç gidene acırım, murat almamışlarsa,
Cananını doyası, öpüp, sarmamışlarsa,
Ektiğini yeşertip, tekrar dermemişlerse,
Her an ölümden korkup, bahtsız yaşamak neye?

Yaşamından bıkanlar, her gün ölüm dilerler,
Acı geçen yılları, belleklerden silerler,
Höllük gibi toprağa, belek yapıp belerler,
Her an ölümden korkup, vetsiz yaşamak neye?

Rızazade, gündüzler kara geceye döner,
Taşınması imkânsız, sırta ton ton yük biner,
Evlerde yası matem, kara perdeler iner,
Her an ölümden korkup, tatsız yaşamak neye?
16.EKİM.2018
Fahri Bulut Rızazade
Cesurlar yaşamlarında bir kez ölürler, sevenlerin kalplerinde yaşarlar, rahmetle anılırlar Korkaklar da her gün ölürler,nefretle anılırlar..