Ölüm,
Bu hayatta hepimize sunulan bir öğüt.
Sırası gelince,
Yanıp tutuşacak içimizdeki çıra,
Hiç tanımadıklarımız ve en çok sevdiklerimiz
Takılacağız bir oltaya takılırcasına...
Yerde bir karanlık, gökte bir ışık
Belki hasretlerle buluşacağız...
Ölüm,
Bir ders verebilir miydi ki
Ölümü bilip dilinden anlamayanlara
Lal olmuş, uyuşmuşken beyinler
Açı bilip açlıktan anlamadıktan sonra...
Ölümü kim tadacakmış ki?
Silvan Güneş
16.01.2018 / Alanya
Kayıt Tarihi : 16.1.2018 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!