Ölüm.... Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Bir akşamüstü
Ömürden bir rüzgâr esti
Neler geldi ve gitti
Kaç mevsim geldi geçti
Nefeste hayaller umutlar
Yarım kaldı
Yarına anıların akmalarıyla
Gökyüzü kapandı
Pişmanlıklarla denizler gibi
Yürekler kapardı
Herkese erken gelir
Yıldırım gibi düşer
Alır götürür
Yakınılır hep bir ağızdan yaşayacağı çok şey vardı
Diye
Eşyalara sarılır gözyaşları akıtılır
Saatler durur takvim yapraklar koparılmaz
Herkes güzel bir anı anlatılır
Ama
Kimse günü ölümle yaşayamaz
Varlığın yokluğun tadını ölümle alınmaz