Ölüm, soğuk yüzünü döndü bana
Gözünü ayırmıyor üzerimden
Oysa hayaller gülümsüyor bana
Uzun bir yol var yürümem gereken
Ölüm, her gece çıkıyor karşıma
Gözyaşlarım nefesimi boğuyor
Oysa martılar duruyor başımda
Ruhum yedi kat göklere uçuyor
Ölüm, her an gölge gibi peşimde
Hatıralar yüreğimi yakıyor
Oysa nice canlar öldü içimde
Bedenim ahiret için yaşıyor
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
27 Şubat 2017, Kırcaali
![Resmiye Mümün](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/27/olum-1328.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!