Ölüm Şiiri - Osman Çağlayan

Hayat gelip geçici san ki bir şaka,
Ölüm belki de Dünya’da en adil vaka.

Ne ağayı ayırır, ne paşayı kayırır,
Günü saati gelince, hemen kapıya varır.

Vereceğini verir, alacağını alır;
Allaha ısmarladık der kapıdan ayrılır.

Ne kral başkan der, ne de rüşvet kabul eder.
Haydi sıran gelmiştir, ver şu emaneti der..

Bir sebep bulur, o sebebe dayandırır,
O sebep vurgulanır, seni de inandırır…

Bir sıra takip eder, ölçü ayar bilinmez,
Musallaya gelmeden namazı da kılınmaz.

Makam mevki silinir, kadın erkek bilinir,
Kılınan namaza da Allah rızası denir…

Yeni yurt bir çukurdur, derin toprak içinde,
Hem karanlık hem derin, serin toprak içinde! ..

Ölmeden çalış Dünya’da kalsın bir eserin,
O zaman gül bahçesi olur, kabirde ki yerin…

11.07.2015