Ölüm Şiiri - X&#601zangül Hüseynova

Ölümə zalım demə yin,
küsə r, inciyə r
Ölümə zülüm demə yin
xə trinə də yə r, özünü döyə r...
Ölümə salm verin,
xoşgə ldin deyin.
Gə lişini öyün..
Ölümə yolum ıdeyin,
Sevgilim, gülüm deyin.
Bu dünyanın ə zabından,
Taleyinin qə zə bində n,
Xilas edə n xilaskardı.
Ə bə diyyə t adlı yardı.
Ölüm elə ölü deyil,
Nə də elə də li deyil
Hamını yığıb aparsın.
Yağış tə k yağıb aparsın.
Onunda öz seçimi var.
Kimdə nsə qaçımı apar.
Onundu bu missiya,
O yazığın suçumu var?
Gah adını də yişir,
Gah özüylə döyüşür
Ə zrayıl deyir özünə ,
Mə sumluq yapır üzünə .
Gedə k deyir gedə k.
Gedə k ay ömrü gödə k.
Gedə k ə bə diyyə tə sarı...
At nisgili, qübarı.
Gedə k ölümə yox,
Oluma gedə k.
Bu oyanışa,
salama gedə k.