Ölüm Şiiri - Volkan Bingöl

Kara kaşlı
Kara gözlü
Kara saçlı
Esmer tenli ölüm...
Ondokuz yaşında
Gelinlik çağında
Sırrı çeyiz sandığında
Mahrem ölüm...

Bakire ölüm! ..
Bozulmamış
El değmemiş
Kimse öpmemiş dudaklarını
Bakmamış gözlerine
Hep uzaktan sevmiş
Sevmiş acımasızca ölüm...

Ardına bakmayan ölüm! ..
Biri anne karnında
İki yetimi bırakmış ortada
Hiç vazgeçmemiş
İnanmış vuslata
Çekip gitmiş vedasız
Sessiz sedasız ölüm...

Zamansız ölüm! ..
Mekansız
Varla yok arasında çelişki
Bilmez gülümsemeyi
Somurtup durur sürekli
Gözyaşları ile yalnızlığın dengi
Helalsiz ölüm...

Vurdun duymaz ölüm! ..
Dinlemez geldi mi vakti
Hakkı varsa bırakmaz
Gözü tok bir satıcı
Veresiye hayatın
Alacaklısı ölüm...

(Şiir güncesi " Şiir tadında yaşamak. ")