Ölüm Şiiri - Orhan Aslan

Bazen bir araç olur ölüm
Baba bakarken oğlunun gülen gözlerine
Ansızın çıkar yoluna ölüm
Büyük bir korku olur girer yüzlerine

Bazen bir savaş olur ölüm
Ölümlüler emrindedir ölümün
Ve bir ses yükselir öldürün
Ölümü emreder ölüm

Bazen bir insanlık ayıbı olur ölüm
Akdeniz’in dalgaları çarpar insanlığın yüzüne
Kıyıya vuran bir yıldızda belirir ölüm
Dalgalar vurur kaybettiğimiz insanlığımızın yüzüne

Bazen önce umutları ölür insanın
Bir boşluğunda bekler çaresizce hayatın
Ne bahara sevinir nede kışa aldırır insan
Çabalar geri kalan nefesleri tüketmek için

Bazen de en olmadık zamanda gelir ölüm
Daha yeni evlenmek üzeredir
Yada baba olmaya gün saymaktadır
Kurulan tüm planları bozar ölüm

Bazen bir vuslat olur ölüm
İmanlı gönüllerin yüreklerinde
Sevgiliye götüren bir binek olur ölüm
Bir tek o zaman yer bulur insanın yüreğinde