Ölüm Şiiri - İsa Yıldıran

Bir ölüm alıp götürdü beni, sıradan bir ölüm.
Gafletten mi uzuncadır O'na seslenmemiştim.
Durdu hayat, gitti pınar, kurudu gölüm.
Kabir korkusunu böyle hissetmemiştim.

Hayatın ortasına ince çizgi çektiler,
Korkusuna kapıldık şimdiden matemin,
Gidenler hayal meyal gözlerimde gezdiler.
Kimdir yeni yolcusu belli değil sessiz geminin.

Ömür dediğin şey iki nefes arası.
Her canlı ölümlüdür baki kalan insanlık.
Hoş bir sada imiş kalan gerisi maskarası,
Ezelden kanunudur görülmez bir noksanlık.

Gülizar O'nundur, açanda O, solanda O.
İsyana düştü sanma dildeki niyetinden,
O'dur herşeyin sahibi, veren de O, alan da O.
Sıfırız biz tek ümidimiz inayetinden.

İSA YILDIRAN