Ölüm Şiiri - Yunus Emre Sökütlü

Uyandım başımı lehteye vurdum,
Yakasız gömlekli diyarı ölüm...
Binlerce çıplak gördüm ve durdum,
Kalan sağlar için uyarı ölüm...

İnsan ölümden bir saniye mi aşırdı?!.
Topraktı ayağım, şimdi başım da toprak...
İnsana yakışırdı ve insan yaklaşırdı,
Ölüme her saniye ve yaprak yaprak...

Ağlasın anam ve dostum ağlasın,
Bensiz kaldılar ve ben onlarsız...
Üstümde ot bitsin, kuşlar üstüme basın,
Yalnızlık çaresizlik, yalnızlık arsız...

Kıpkızıl kesildim, beyaz ihramda,
"Daha dur!" diyorlar, "Daha azap var..."
Onunla yollar, mesafeler aramda,
Ölümle ömür arası kadar...