Ölüm Şiiri - Muhammed Rabbani Koç

Ey bedevi akıl! Vurgun sade suda mıdır?
Ölümü kalple görmeyen onu yok sanır.

Fikir ziyan olur, beden mahkum kafese,
Gaybı dert etmek değmez aldığın nefese.

Vakit birden kapıyı çalar, cevap peşin,
Aniden gelinir mi, yok mu başka işin?

Ve aşk,şevk,tasa hepsi kaybolur gider de,
Hiçbiri çare olmaz bu onulmaz derde.

Birden duyarsın sonsuzluğun tok sesini,
Pişmanlığın yükseltir gönlün yeisini.

Ayırt etmez ne bir erkek, ne de bir kadın,
Alır götürür de geride kalır adın