Madem biz çoktuk
Madem biz vardık
Madem ki kardeştik
Neden birbirimizi öldürdük?
Madem bir tek bir kalp idik
Madem biz din de dilde farklı değil iken
Bir arada yaşamayı bilirken
Neden birbirimizi bilmedik?
Neden yıllarca bizi kandıranlara!
İzin verdik?
Neden yıllarca sizi sömüren Ağalara
Yol vermediniz?
Bugün! neden? bir ada ile
Hemde bizim olan bir ada da
Aslında sizin olmayacak...
Bizimde kalmayacak
Özgürlükleri konuşuyorlar....
Artık sizi bizi bırakmanın
Ağalara beylere, anlatmanın
Bizim biz olduğumuzu göstermenin
Zamanları gelmedi mi?
Peki biz neden öldük...
Analarımızın gözyaşlarında gömüldük.
Kayıt Tarihi : 13.1.2013 01:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
![Günan Ülgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/13/olum-1113.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!