Ölüm Şiiri - Ensar Türkay

Hepimizin en çok korktuğu şeydir ölüm
Korkarsın bir gün sevdiklerini alır diye
Korkarsın seni zamansız yakalar diye
Korkarsın Azrail sana kötü görünür diye
Korkarsın kabir meleklerini görünce
Kabri bir düşünelim sessizce
Seni gömüyorlar mezara
İki dua okuduktan sonra gidiyorlar ansızca
Sende anlarsın öldüğünü, başını musalla taşına çarpınca
Ah edersin vah edersin ölenin kendin olduğunu anlayınca
Birden bire kendini daracık bir yerde bulursun ve karanlık da
Karanlık birden bire aydınlanır, anlarsın ki sorgu melekleri başucunda
Eğer kötü bir kul olmuşsan Mevla’ya
Mahsur kalacaksın kabir meleklerinin azabına
Çığlık çığlığa kalacaksın Münker ve Nekir vurunca
Yapmış olduğun kötülüklerden pişman olacaksın ağlarcasına
Beni geri gönder Salih amel işliyeyim diye dua edeceksin Allah’a
Dua’n geri çevrilecek çünkü uyanman için o mühlet verilmişti sana
Ama iyi bir kul olmuşsan Mevlaya
Münker ve Nekir’den korkmayacaksın asla
Tutmuş olduğun oruç, kılmış olduğun namaz hep olacak yanıbaşında
Ve kabrin cennet bahçelerinden bir bahçe olacak ne mutlu sana