Ölüm Şiiri - Bilal Tozar

Her şeyinden vazgeçtim, Aşktan, havadan, sudan. Kendime kefen biçtim, Kifayetsiz dünyadan.   Ölüm kapıda bekler, Ben abı hayat içtim. Bakilik varsa eğer, Ben ölümle çeliştim.   Vakit geldimi artık, Kaçılacak yer yoktur. Bir kez öldünmü artık, Dert, tasa, kaygı  boştur.   Dünyada yerim dardı, Sığmıyordum evrene. Üç buçuk arşın kaldı, Gir bakalım trene.   Hiç ölmemki diyordum, Hesap görmeyecektim. Eceli ne sanıyordum Bilmem mi diyecektim.   Dünya kimseye kalmaz, Ne sana nede bana. Ölüm yaşa da bakmaz, Veda et yiten ana.   Unutmuştum özümü, Eyledim hali nisyan. Tutamadım sözümü, Kaldı geriye hüsran.   Trende boş yer çoktur, Merak etmeyesin sen. Ölüm aslında hoştur, Yaşamayı bildiysen.   Ölüm seni beklemez, Geçmez evin önünden. Dosta veda ettirmez, Helalleş sen ölmeden.   İşin özü, sonu bir, Bineceksin trene. Getirmediysen tekbir, Eyvah! olsun haline. Konya/Meram 22.02.2011