Ölüm Şiiri - Yücel Başyiğit

Para dediğin bendeydi,
Servet dediğin bendeydi,
Çok insan vardı çevremde,
Ben konuştummu onlar susardı,
Bir kelimeyle insanlar ayağıma gelirdi,
Tabiri yerindeyse yer yerinden oynatırdım,
Yerdim içerdim en iyisinden,
Gülerdim, eğlenirdim,gezerdim,
Bir başkası açmış, dertliymiş beni ilgilendirmezdi,
Geçen bir cenaze görsem,
Oralı bile olmazdım,
İşim aşım önümde aynı düzende giden,
Bir hayatım vardı,
Ölüm bir anlıkmış, hiç düşünmedim,
İyilik yapmak, bağış yapmak,
Bana göre değildi,
Param biter azalırdı,
Haiç te düşündüğüm gibi olmadı,
Şimdi hastayım, doktorlara gittim,
İyileşmek için servetimi harcadım,
Doktorlar çare yok diyorlar,
Ölüme saatler kaldı,
Artık insanlar yok çevremde,
Meğerse servet boşaymış,
Dost edinmek varmış dünyada,
Allahı zikretmek varmış,
Şimdi pişmanım, neye yarar,
Dönüş yok ölüm kapıda.