Ölüm Şiiri - İlknur Çekici

Ölüm dipsiz bir uçurum, karanlık bir gölge
Gün gelir uyanırsın yanı başında
Yakar içini cehennem misali
Kucağına düştüğün boşluk
Sonsuz bir kapan, deli bir dalga
Dur yok durak yok
Pes etmez vurur yüreğine
Ne gözyaşın söndürür ateşini
Ne eş, ne dost
Sadece zaman
Geçmez sanırken koynunda acının
Kaybolduğun zaman, alır götürür acını
Meçhul bir serüvene
Geriye kalan hayaller
Biriktirdiğin bayram şekerleri gibi
Hoş bir eda sen düşündükçe
O ölü ki sen yaşadıkça
Seninle siner her köşeye,
Güldükçe gülümser yüreğine
Ölümdür soğuk olan ve hüzündür tohumu
Ana karnına düşen umuttur kaçış yolu
Lakin kara toprakla yar olmadan
Silemezsin boşluğu yok sayamazsın acıyı

İlknur ÇEKİCİ SAREH
Başbakanımızın gözyaşları üzerine Annesi Tenzile ERDOĞAN için yazdığım şiir