Ölüm 1 Şiiri - Ramazan Kılıç 3

Konuşmak istemezdim,küserdim denizle,
Martılar seslense de, kanadıyla, pençesiyle
Sen mi çözecektin sihirli değneğinle?
Ağlasam ortak olur muydun, mısralarıma?
Beyhude geçen gençliğime,
Barışır mıydın benle gezen gölgeme
Getirir miydin boş geçen zamanımı
Saklar mıydın güllerimi, dikenleriyle birlikte
Sular mıydın akşam saatinde çiçeğimi
Koklar mıydın yerime, uzun saçlarını
Düşer miydin yalnız geçen uykularına,
Rüyalara girer miydin, geriye kalan zamana inat
Harcar mıydın insanları, sevdiğine inat,
Kırar mıydın şeytanın bacağını,
Öper miydin çocuğumuzun al yanağını
Sarılır mısın tüm hasretinle
Kanatmazsın demi, yine çivilerinle
Bırakmazsın herhalde yarı yolda, kefenimle
Dolaşırsın yine belki deliliğinle
Unutursun herşeyi, gülüyle dikeniyle
Özlersin Sen Mehmet’i tüm benliğinle
Geç olur belki gidişinle,herşeyiyle
Uzatma Gül’üm
Sen zorsun varlığınla heybetinle
Zorlamamak lazım, ölçüsünce

ÖLÜMÜN DEVAMI
Yaşamak lazım bu hayatı, bir kelimeyle
“ÖLÜM”ü çıkarmayacaksın, kendinle,
Yaşatacaksın onu bedeninde
Yaşlanmayacak, genç kalacak kalbinde
Sorsalar sana, gölgemdir, kendimle
Diyeceksin korkusuzca bir deyişinle
Zaten gelecek, sen desen de demesen de
Temiz bir beyaz bez arayacaklar,
İstesen de istemesen de,
Çorabını bırakacaksın, çok istesen de
Sahip olduğun ruhun kalacak, varsa bedeninde
Geç olacak herşey için, bir deri bi kemiğinle
Akıllanmayacak mısın, hala nefsinle
Tatmayacak mı nefsin, bir kereliğine,
Dursa da Arz, sen kalacak mısın yerinde
Kalmayacaksın dostum bu acizliğinle
Yarısı Otuz beş değil ki,hemen nefesinde
Nerdeyse sana çarpacak, kolla kendini siperinle
Korkma eğer girmemişşsen hakka,bedeninle
Yalnız kalmazsın, varsa eğer emel ve amellerinle
Düşmezsin kaldıranların çok olur, güzel defterinle
Çok istiyorsan hatırlamayı, düşlerinde
Düşürme şehadeti dilinde, mezarlığı da gözlerinde,
Bir Fatiha’dir senin de sonun Mehmet’im
Fazla çalışma, küre-i Arz için yumuşak döşeğinde
Çalış ebediyete hasır üstünde....