Ölüm....(1) Şiiri - İbrahim Tetik

İnsan ruh'suz,meyve ağaç'sız,dünya ahiret'siz olmaz,
Ebed için yaratılan beden,fani alem'de hiç rahat olamaz.....

Göz'ler görmez,ruh ve kalbin gördüklerini,
Emanet olan can,mutlak bulacak birgün gerçek sahibi'ni.....

Ölüm arslanı arkamız'da,kabir ağzı açık,önümüz'de duruyor,
Ömür dakika'ları sayılı,geri sayım doğduğumuz gün başlıyor.....

Ölüm meleği çalma'dan,birgün kapımızı,
Bekletmeyelim onu geldiğin'de,yapalım hazırlığımızı.....

Azrail gibi güvenilir,emin eller'de olacak ruhu'muz,
O zaman nedir? ALLAH aşkına,bu panik bu korkumuz.....

Doğar'ken nişanlan'mışız,zaten biz'ler ölüm'e,
Sadece nikahımız'ın kıyılması için,geldik bu alem'e.....

Sanma kış'lar yerini,bahar'a bırakmayacak,
Bu genç'lik sende,ebedi,şirin güzel kalacak.....

Ufkun geniş olsun,sıkışıp kalma şafak'lara,
Yerde oyalanma faniler'le,yüksel çık yıldız'lara.....

Kaldır ellerini yalvar,inle,ağla ılık ılık gözyaşlarıy'la,
Gönlü'nün tüm kapılarını aç,açabildiğin kadar mevla'ya.....

Kalp sadece Rabbi'nin sevgisi'ne talip,
Yoksa o sevgi kalbin'de,çare bulamaz sana hiçbir tabib.....