Ölüler Perdeleri Açamaz Şiiri - Seyrani Göl

Hangi yağmurda ıslanmadık,
Hangi kırağı çalmadı çocuk bedenlerimizi.
Ayakta durmak için hangi rüzgara direnmedik,
Çok yorulduk üstat çok!
Yine de biliyorduk, sevgi ile büyüyeceğimizi,
Yine de biliyorduk sevgi ile büyüteceğimizi.
Bu yüzden sevmekten vazgeçmedik.
Gönüllere sevgi ekmeyenler,
Buğdayın ekmek oluşunu anlayamaz,
Çiçeğin nasıl açtığını göremeyenler,
Elmanın mayhoş tadını bilemez.
Karanlığa saklananlar güneşin aydınlığını toplayamaz.
Velhasıl üstat velhasıl!
Ölüler perdeleri açamaz.
S.GÖL