Yatırdan türbeden medet umuyor.
Ölmüş kullarından yardım istiyor.
Kimi sirke döküp şişe kırıyor.
Islah et bunları yanlış biliyor.
Kimi mum üfürüp çabut bağlıyor.
Kimi hüngür hüngür dönüp ağlıyor.
Kimi bir göbeğe çok bel bağlıyor.
Senin kudretini asla bilmiyor.
Sözde hepsi mümin iyi Müslüman.
Din adına yapar onca hezeyan.
Cehalet akıyor,Ya gel de dayan.
Yok mu? Feryadımı sesimi duyan.
Ölmüşe gidipte yardım arama.
Torpil koyma Allah ile arana.
Allah uzak degil hiç bir kuluna.
Rabbim seni duyar ses ver sen O'na.
Sırası gelenler bir bir ölüyor.
Dünya ile artık bağı bitiyor.
Yaptığınız şirk'tir Allah biliyor.
Seviniyor şeytan,geçmiş gülüyor.
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 12:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Servet Erbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/10/oluden-medet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!