Ölü Evi Kalbim Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Ölü evi kalbim
Ağlayanım yok
Paralı mısralar ağlaşır ardımdan
Kristal kelimeler dökerler birer birer
Parmaklarımdan aşağı beyaz hayallerime
Durmuş nabzımın ritmini yoklar
İçimi acıtan, kalbimi durduran pıhtılı ırmaklar

Ölü evi kalbim
Ağlayanım yok
Özlemler çarpar açık giden gözlerime
Kapalı ağzım bağlandı
Sevdamı diyemeden
Suskunluk sarılmış bir çene bezi
Sakın ha düşmesin çenem
Konuşursam yakar beni cehennem

Ölü evi kalbim
Ağlayanım yok
Beynimin kazanında kaynar geçmişim
Kazılırken, ölmüş duygular, mezarlığım
Çıkan her kemikte ben varım
Öksüz ümitlerim kaldı geride
Takvimsel yokluğum bir de
Ben gidiyorum hüznistana
Ölmüş duygular mezarlığıma