Ölü Dizeler Şiiri - Ayla Yayan

Ve bu benim;
Kirpik uçlarından asılan kadın.
Çoğu zaman çoğalan bir ağrıyım,
Ülkem, dört odacıklı bir kan pompası.
Acıyı bağrıma basıyorum,
Kör bir bıçak gibi değiyor tenime.
Siren sesleri yankılanıyor beynimde,
Beynimde yankılanıyor siren sesleri,
Sesleri yankılanıyor beynimde sirenlerin.
Acı, bedenimi öldürüp
Ruhumu ele geçirdi.
Bu benim;
Mektupları öpen kadın.
Kursağımda gömülmeyi bekleyen sahipsiz bir aşk,
Ve Yalnızlığımı kırbaçlayan duvar yazıları
Geç kalınmış bir sevdaya nasıl hürmet edilir bilirsin
Ölünceye kadar o geçmek bilmeyen
Geç kalınmışlık hissi..
Biliyorum aslında
Bir daha gelmeyecek olan birine mısralar dizdiğimi.
O uzaklarda,
Ben kendimin bile en ücrasında.
O soluk bir alfabenin silik harflerinde,
Ben bitik bir ülkenin viran şehrinde..
Ben ve o
Asla bir şiir olmayacak ölü dizeler.