Ölü Çiçekleri Şiiri - Umut Temür

PAUL CELAN’A
Hep dönemeçlerde karşılaşdık ingeborg
Çekimi eğreti olan buluştuğumuz tensel dokunuşlarda,
Ve bizi savuran katlanılmaz olanla fırlatılışımız uzaklara,
Aramızda uzayan katmerli özlem halatının yineleyiciliğini kısaltmada,
Birimiz deniz değiliz ki ingeborg özlemi öteleyen.

Devrilmiş mumlarla tutuşan kül sarısı saçların,
Ölümün roma sokaklarında yankılanır.

Ancak çıplak ayaklarının dibine,
Sarmaşık dikebilirim.
Uzadıkça sarmaşık yüzün göğe bezenir.
Çocuklar bakar soru işaretiyle,
Cevaplanmayınca altdaki noktada yeni sorular birikir.
Üzgün çocuklarla çiçek ekerim mezarına,
Kemiklerini sarar kökleri.

Tutsaklık ingeborg:
Her gece yıldız dizimi kadar düzenliyse,
akıp giden.
Her sabah çiçek açımı gibi yavaşça,
Sarılıyorsa güne,
Gerisi hep seninle olmak hep sensizlik.

''iNGEBORG BAHCMANN adıyla seslendiğim Avusturyalı kadın şair,romancı,oyun yazarı,felsefecidir.''
13/12/13