Ölü bir ruh Şiiri - Bestami Tatar

ölü bir ruhum var
sen yokken başı boş dolaştırıyorum
beni gören hortlak görmüş gibi korkuyor
otobüste minibüste kimse yanıma oturmuyor

ölü bir ruhum var
baktığım kuşlar ölüyor
elime aldığım güller soluyor
üzülüyorum neden böyle oluyor
gözlerimi kapatıyorum
bir uyurken rahat ediyorum

ölü bir ruhum var
senin nefesine muhtaç
senin sesin ete kemiğe kavuşturacak beni
insanlar benden korkmayacak bir daha
sen beni sevsen şimdi
sevdiğin yakışıklı bir adam olacak