Geç olmadan derim can ile canan,
Bir gönül yap, hem de bir gönül kazan,
Gönül birliği dedi şah-ı Merdan,
O'nun yeri gönül olsa gerektir.
Meyve yenilmez ki daha olmadan,
Bal denmez ki güle arı konmadan,
Bülbül gibi sevip dalı kırmadan,
Söz demeden özde pişse gerektir.
Beyhude merkeze insan koymadan,
Har canı bir görüp sevip saymadan,
Der Divani hiç can hakkı olmadan,
Karınca hakkını sorsa gerektir.
Özvecan eşikte karar kılmadım,
Soyundum her dondan, yüküm koymadım.
Beklerim henüz insan olmadım.
İnsan, insan da can bulsa gerektir.
Özcan Kurt
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dertli divani
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!