Olmuyor Hoca Şiiri - Mahir Başpınar

OLMUYOR HOCAM

Önceki gün bana haber gönderip
Gel demişsin, gelemedim be Hoca
Akıl ermez türlü dümen dönderip
Bil demişsin, bilemedim be Hoca.

Ava yatıp kuytulara sinerek
Fırıldakla yarış yapıp dönerek.
Kazanmayı angaryadan sayarak
Çal demişsin, çalamadım be Hoca.

İnanarak el bağladım peşinde
Haç görmüşler asılıymış döşünde
Birde gece dolaşarak düşünde
Bul demişsin, bulamadım be Hoca,

Görünümün pirifâni uzaktan
Nasibini almamışsın sazaktan
Beleş ise ahırda ki tezekten
Sal demişsin salamadım be Hoca.

Hata yaptım kuyruğuna takıldım
Tökezleyip defalarca yıkıldım.
Senin için kodeslere tıkıldım.
Kal demişsin, kalamadım be Hoca.

Tilki gibi kurnaz tülek biriyken
Ruhen ölü, cismen henüz diriyken
Sen kafamda kocaman bir soruyken
Gül demişsin, gülemedim be Hoca.

İki satır karaladım yatmadan
Nokta koydum daha fazla atmadan
Mahir der ki, henüz ömrüm bitmeden
Öl demişsin, ölemedim be Hoca.

Ahh be Hoca, sen neymişsin be Hoca
Yatıp kalkıp tövbeye gel her gece...

Mahir Başpınar / 14.06.2015