Biliyorum antolojilerde yok yerim
Biliyorum ben henüz gölgedeyim
Boşuna kesiyorum ben okuduklarımı
Alnımdan damlayan terleri siliyorum
Yazdıklarıma/dönüyorum yönümü dünyaya
Bağırmıyorum/susmuyorum/pencerem hep açık duruyor
Eyfel Kulesi'ni görüyorum ilk kez düşümde
Kendini aşağı atmak isteyen ilk Türk oluyorum
Uyanıyorum/düşümün sonunu ben de merak ediyorum
Biliyorsun birbirimizi bulmamız zor
Bu kadar anlamsız sokağın arasında
Bir kahvede buluşmayı da denesek olmuyor
Birşeyler eksiliyor aramızda, ama ne
Mendiline kim gül oyalayacak burada
Günlerdir mendil arıyorum sana
Gelmiyorsun ya da yetişemiyorum kapanışlarıma
Biliyor musun, bilmiyorum, yerim yok benim bu sokakta
Kimse oturdum diye sekiz yıl bu evde
Duvarına bir plaket asmayacak ardımdan
Yerim yok telefon rehberlerinde de
Çıkarıyor birileri benden önce adımı
Seviniyorum
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
olduğunu bilmeksizin olmayı bilmek için mi
boşluklar doluyor içerin dolmuyor yine hüzün
niçindir yaprağında goncanın ey diye gezenler
…
nedense o adsızların devran üstüne devran deviren eserlerine göynüdü özüm
demiş gültekin emre evet gölgede.hiçbir antoloji almıyor onu kendi değimiyle.bence o antolojilere sığmayanlardan.bir şiirinde de şöyle bağırıyor:
buraları hep böyle işte,imkansız...
TÜM YORUMLAR (2)