Ölmeye Bile Sana Gelmişim Şiiri - Celal ...

Ne çok ağlarmışım meğer yokluğunda,
Ne çok titrermişim güneşin sıcağında.
Dünyam hiç bu kadar soğuk olmamıştı,
Ve yüreğim kırılacak kadar donmamıştı...
***
Ne çok özlermişim meğer kömür karası gözlerini,
Ne çok severmişim sevgi dolu sözlerini,
Kurşun bedene girince değil, çıkınca acıtıyor,
Hasretin sancısı ise akıl geri gelince başlıyor.
***
Ne çok yanmışım meğer gecenin ayazında,
Ne çok yanılmışım ömrümün son yazında.
Gönül terazim hiç bu kadar şaşmamıştı,
Yüreğim haddini, böylesine aşmamıştı.
***
Ne boş hayallere takılıp ta senden geçmişim,
Güneş gönlümde iken ışığı kimden istemişim.
Ne çok nefsime yenilmişim, kendimi kaybetmişim,
Ey sevgili, dönüp dolaşıp bak yine sana gelmişim...
***
Kabulün de, reddin de başım gözüm üstüne,
Affında, zulmünde revadır şu zavallı gönlüme,
Sen bilmezsin, ne büyük sınavlardan geçmişim,
Ne zehirler içmişim de kendimi kaybetmişim,
Ah be sevgili, gör bak işte ölmeye bile sana gelmişim...