Bende herkes gibi çivi çakmadım hayata.
Belki de küçük bir topraktan gayrı düşmez payıma.
Şehir efsanesi gibi değil bakışım benim.
Varsa göğsüm dışarda uzun uzun beklerim.
Senin için korkakça, sinsice, ürkekçe bilmediğin için.
Kömür karası gözler titrek endişelidir onun için.
Ne farkı var insandan ölümün.
Sinsiliğin en kralını yapmaz mı ki insan.
O da belirsiz değil mi ki aniden.
Hiç gereği yokken yapmaz mı namussuzluğunu.
İşte o an ölmeli senin için sinsi insan.
Ölmezse ölen sen olursun.
Kenan Gezici 24/12/2024
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!