Eriyen kardım..
Ben eridikten sonra açan....
Kardelen sen...
Ateş bendim...
Benden kaçan dumanı sen...
Yollara serilen raylar gibiydim ben...
Üzerime basıp yol alan...
Çığlık çığlığa uzaklaşan....
Bir vagon gibiydin sen...
Unutma'ki...
Mevsimler dolanırda...
Karlar tekrar yağar...
Yeşerdiğin gibi kurur...
Rüzgarlarda savrulursun...
Yanan ateşin olmazda...
Kendi dumanında boğulursun...
Gidilen her yolun...
Dönüşü olur elbet...
Döndüğünde...
Üzerime basıp geçtiğin...
Bir canım olmaz...
İsmail Paşalı
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!