Olmaz - 2 Şiiri - Esat Anık

Özlenen görünüp göze gelince
Gönül halden hale girmese olmaz.
Sevdiğim yerlere basmasın diye
Kendini yollara sermese olmaz.

Dolaşıp yollarda meclise girse
Nur cemali görüp kıyama dursa
Çiçekler içinde güller de varsa
Muhabbet bağından dermese olmaz.

Aşkın şarabından bir kez içince
Gönül hayran olur hâra düşünce
Dergâh kapısından gelip geçince
İhvana bir selam vermese olmaz.

Âşık olan bir gün düşermiş derde
Bilmez ki, derdinin dermânı nerde.
Gönülden gönüle yolu gider de;
Yârin kapısında durmasa olmaz.

Vakit tamam olup zaman erince,
Gönül, aynasında dostu görünce,
Elest Meclisi’nde ikrar verince
Bir yiğit sözünde durmasa olmaz.

İmanla semâya kalkınca eller,
Bülbül feryâdına açılır güller.
Hakk’ın rızasına tâlip gönüller;
Beklenen vuslata ermese olmaz.

Sevda damlaları vurunca cama
Gönül sahibini düşürür gama
Dünyanın gözüyle görüyor ama
Gönlünün gözüyle görmese olmaz.

Umarız Sina`da Tur`dadır diye
Belki de gizlenen sırdadır diye
Acaba kim bilir nerdedir diye
İnsan sevdiğini sormasa olmaz