Cânân, senin evin Kâ’be’dir bana,
Sırtımı dönüp de oturmak olmaz.
Gül fidanı seçtim birtanem sana,
Kesme çiçeklerden götürmek olmaz.
Gönlüme nakşettim temiz adını,
Gizlersin özünde balın tadını,
Gündüz hülyâ, gece rüyâ kadını,
Yaşam fırsat sunmuş batırmak olmaz.
Dağımız borandır, ovamız kardır,
Neyi paylaşırız elbette sırdır,
Her şeb-i yeldânın hikmeti vardır,
Böylesi umudu bitirmek olmaz.
Sanma ceylân, kolay buldum izini,
Yoruldum yastık yap bana dizini,
Seyredeyim gün boyunca yüzünü,
Böyle günde şansı yitirmek olmaz.
Bahçende göverdim bostanın oldum,
Derdime dermanı aşkında buldum,
Sığınak diyerek kapında kaldım,
Turhan’ı taşrada yatırmak olmaz.
Kayıt Tarihi : 18.8.2010 04:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!