sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Ey İstanbul, senin olmaya geldim,
Ey İstanbul, seninle olmaya geldim.
Ey İstanbul, hamdım olmaya geldim,
Sen üzülme, olmayan yansın olamayan utansın.
Mahzûn olma derya deniz,
Ey bizim güzîde beldemiz.
Şereflenir ki isminle hanemiz,
Ey İstanbul sana kanmaya geldim.
Martılar mı uçuşuyor semalarında?
Ne büyük şan ki adın peygamber dualarında.
Seni kaybederim diye belki yarınımda,
Bugün sana doymaya geldim.
İstanbul İstanbul âh nurlu şehir,
Her tepesi ayrı ayrı pîrli şehir.
Sana âşık bu can bu sefil,
Ey İstanbul, umudundan umut almaya geldim.
Kayıt Tarihi : 5.5.2025 12:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!